سعید نفیسی، پژوهشگر برجسته و دانشمند ادبی، در سال ۱۳۳۳ سفری به گرجستان داشته و بعد از بازدید از موزه‌ها و کتابخانه‌های این کشور، به نظرش رسیده که پیوندهای فرهنگی ایران و گرجستان، خصوصا از حیث تولید آثار به زبان فارسی یا تحت تاثیر ایران، بسیار بیشتر از آن است که پیش‌تر تصور می‌کرده است. این است که مقاله‌ای با عنوان «زبان فارسی در گرجستان» نگاشته است.

آشنایی با زبان و ادبیات فارسی در بوسنی هرزگوین، سنت دیرینه ای دارد. قریب به پانصد سال است که در این سرزمین شعر فارسی خوانده می شود و شاعران و نویسندگان بزرگی در این سرزمین زیسته اند که به فارسی شعر سروده و تحت تأثیر شاعران بزرگ ایرانی قلم زده اند. بنابر نظر اکثر پژوهشگران، ادبیات فارسی همزمان با ورود حکومت عثمانی به کشور بوسنی رسید اما برخی دیگر از محققان معتقدند شاهکارهای علمی و ادبی فارسی حتی پیش از ورود عثمانی در این منطقه شناخته شده بوده است. اما قطعا ورود عثمانی نقطه عطفی در گسترش ادبیات فارسی بوده است. به طور کلی در بوسنی و هرزگوین علاقه خاصی به فرهنگ ایرانی و به خصوص ادبیات کلاسیک فارسی وجود دارد و تفاوت بوسنی و هرزگوین با سایر نقاط اروپا در این نکته است که اسلام، عرفان ایرانی و زبان فارسی در بوسنی و هرزگوین در هم آمیخته اند و به همین دلیل طریقت های صوفیه مهمترین منبع نشر زبان و ادب فارسی بوده اند.

دانشکده اسماعیل یوسف،که امروزه به «College I Y » نیز شناخته می شود، چهارمین دانشکده قدیمی بمبئی است که توسط دولت ماهاراشترا اداره می گردد. این دانشکده قدیمی در منطقه جوگشوری در سمت شمال و غرب بمبئی واقع شده است. احداث این دانشکده در سال ۱۹۲۴ با حضور سر لزلی اورم ویلسون فرماندار و نماینده دولت بریتانیا در شهر بمبئی آغاز و در سال ۱۹۳۰ میلادی با همت و پشتیبانی بازرگانی بنام حاج اسماعیل یوسف با مساحت ۱۲۰ هکتار تاسیس گردیده است که امروزه بعلت تصرف مردمان مستمند حاشیه نشین و ایجاد حلبی آباد، مساحت آن به ۵۴ هکتار کاهش یافته است.

بخش زبان و ادبیات فارسی دانشگاه مومبای در سال ۱۹۶۴ میلادی فعالیت خود را با افتتاح بخش زبان فارسی در محیط دانشگاهی کالینا کلانشهر بمبئی یکی از دو محیط دانشگاهی خود دانشگاه مومبای آغاز کرد و در سال جاری شصتمین سال خود را با برگزاری «جشن بهار» با همت و همکاری خانه فرهنگ جمهوری اسلامی ایران جشن گرفت.